Merhaba 3 ana başlık altında, 2024 bulunduğumuz noktada teknolojinin nasıl etki yarattığını paylaşmaya çalıştım, keyifli okumalar…
GenAI
Taylan Biraderler; Nilay Örnek’in Nasıl Olunur? Podcast’inde, son dönemde her yerde duyduğumuz gördüğümüz, Afşin Kum’un Kübra isimli romanından uyarlanan Kübra dizisini daha önce de çekmeyi düşündüklerini, ilk düşündüklerinde çekselerdi bilim kurgu olacakken şimdi günümüz için olağan bir durum/konu olduğunu ifade ediyorlar. Black Mirror’ın her yeni sezonunu ne düşündürtecekler diye heyecanla beklerken, kendi adıma son sezonu tamamlayamadım bile. 10-15 yıl öncesinin bilim kurgu filmlerine bir anlık dönersek; AI’daki kurgular, uçan arabalardan önce günlük hayatımıza girdi 🙂
DevInterrupted’ın “What Engineering Leaders Can Expect in 2024”, podcast bölümünde GenAI’ın geldiği noktaya karşılık riskini çok güzel ifade ediyor. Akıllı telefonların hayatımıza girmesiyle telefon numaralarını ezberleme, harita navigasyon uygulamaları ile navigasyon yeteneğimizi kaybettiğimizi, doğru bir şekilde kullanmazsak 2-3 yıl içerisinde inovatif düşünme becerimizi yitirebileceğimizi dile getiriyorlar.
ChatGPT, Gemini gibi ürünler ve bunların çeşitli toollara entegrasyonları, hayatımızı kolaylaştıracak, karar verme mekanizmamız için datayı önümüze sunacak araçlardan ibaret olduğunu unutmamalıyız. Bu araçları kullanmalı ve daha doğru kullanmak için kendimizi geliştirmek için çaba harcamalıyız ama üretilen kararı, verilen kaynakları vs direk tek doğru sonuç gibi algılamamalıyız. Tam olarak bu noktada insani özelliklerimiz, temel bilgi seviyemiz doğru kararı vermemizi sağlayıcı olacağı için ise kendimizi de geliştirmekten ödün vermemeliyiz. Hatta daha da önem kazandığı bir aralığa giriyoruz diyebiliriz. HBR’in bir makalesinde hangi durumda ai’dan fayda sağlayabileceğimiz konusunda kendimize sorabileceğimiz 2 soruyu göz önüne getiriyor:
- Does the situation rely on knowledge, rational thinking, or analysis?
- Does the situation require social, emotional, or interpersonal qualities?
Karar verme, yaptığımız işleri hızlandırma dışında diğer kişilerin kullanım şeklinin bize yarattığı etkiyi de göz önüne almamız gerekiyor. Bunun en önemli kısmı ise güvenlik bacağı olacaktır. Techrunch’ın bir postunda kyc süreçlerinde deepfaked görsellerin nasıl aldatıcı olabileceği anlatılıyor. Bu tüm iş akışlarını, günümüzde teknolojide geldiğimiz noktada yaşayabileceğimiz saldırıları göz önüne alarak değerlendirmemiz için gerçekten çok net nelerle boğuşabileceğimizi gösteren bir örnek.
Engineering Metrics
Her ne kadar yazılım dünyasına yeni girmemiş olsa da geçtiğimiz sene çokça konuşuldu. LinearB’nin hem şirket hem topluluk olarak burada yürüttüğü çalışmalar da bu konuda çok değerli. Yazılım organizasyonları olarak sonunda datayı kullanmaya öğrenmeye başladık. Peki nereye odaklanırsak daha doğru ilerleyebiliriz. Bir şirkete yarayan bir yöntem başka bir şirkete yaramayabilir, organizasyon olarak nereye focus olmak istediğimize göre tanımladığımız metriklerde değişiklikler olabilir ve bu sayede daha doğru ölçüm alabiliriz. Ama unutmamamız gereken birşeyleri ölçebiliyor olmak geliştiricilerin makine olarak görebileceğimizi göstermeyeceği. Bu sebeple Engineering Productivity değil Engineering Efficiency terimi çok daha doğru bir vurgu yapıyor. Daha focus bir şekilde geliştirme yapmamızı neler engelliyor, ne kadar zaman harcıyoruz, nelere odaklanıp süreçleri iyileştirebiliriz bakış açısını beraberinde getiriyor bu şekilde baktığımızda. Bu sene data ve ai daha çok önümüzde olduğu için efektifliğimizi ölçümlemek için de yeni yaratıcı yöntemlerin önümüze geleceğini düşünüyorum.
Post-Pandemi
Pandemi’den itibaren geçen zamanı düşünürsek; yaşananlar sektörü, kişilerin iş için tanımladıkları anlamı, dünyayı görme şeklimizi değiştirmeye başladı. Pandeminin ilk başında belirsizlikle evlere kapanmış ne yapacağımızı/gelecekten ne bekleyeceğimizi bilemez durumdaydık. Çoğumuz uzun süreler çalışmaya, iş saatlerini uzatmaya başladık. Diğer taraftan insanların sürekli evde olması günlük ihtiyaçların karşılanma şeklini değiştirirken; bazı spesifik sektörlerde patlama yarattı. Herşeyin online olabilmesi için şirketler yazılım ekiplerini büyüttü, online kanalları olmayanlar ise kurmaya başladı. Pandemi biraz rahatlayıp yavaş yavaş nefes almaya başladığımızda ise günlük ihtiyaçlarımız da eski haline dönmeye başladı. Ardından ise tüm dünyada ekonomik kriz, savaşların baş göstermesiyle kapanan, küçülen çok fazla şirket oldu. Ve de maalesef küçülmeler devam ediyor. Tüm bu yaşananlar ise kişilerin iş için yükledikleri anlamı ve beklentileri değiştirmeye başladı.
Kurumsal büyük, iyi yan hakları olan, stabil şirketler geçmiş yıllarda tercih edilmezken, en çok tercih edilen şirketler arasında yer almaya başladı. Daha dinamik şirketlere ise talep azalmaya başladı. Sessiz istifalar boy göstermeye başladı. İş-özel yaşam dengesi ise her zamankinden çok daha önemli olmaya ve iş saatlerinde/günlerinde(4 gün çalışma) azalma yönünde konuşulanlar, rutin olarak hayatımıza girmeye başladı. Temel olarak, işi hayatlarımızda koyduğumuz yer değişmeye başladı.
Diğer taraftan iklim krizi/küresel ısınma farklı bir boyuta ulaştı. Mevsimlerde kayma, buzullarda erime, orman yangınları, içme suyunun azalması… Geldiğimiz nokta sürdürülebilirlik kavramının hobi olmaktan hayat şeklimiz olmak yönünde zorunda ilerleyişini beraberinde getirdi. Şirketler açısından baktığımızda ise bunu hem geliştirdikleri ürünlerle müşterilerinin farkındalığını artırma hem de çalışma şekillerinde/bina yapılarında yaptıkları değişikliklerle görmek mümkün. Gideceğimiz olası ihtimalleri içeren çok fazla distopyayı ise görmek mümkün.
Faydalı olabilecek paylaşımlar/referanslar:
https://www.thoughtworks.com/radar
https://devinterrupted.substack.com/p/what-engineering-leaders-can-expect
https://hbr.org/2024/01/the-best-leaders-cant-be-replaced-by-ai
https://www.gartner.com/en/articles/9-future-of-work-trends-for-2024
https://newsletter.pragmaticengineer.com/p/measuring-developer-productivity-bae
Elif Boncuk's Blog 
Leave a comment